Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разделочный

спец. апрацоўчы

разделывание

ср.

1) разробліванне, -ння ср.

уробліванне, -ння ср.

2) выраб, -бу муж.

афарбоўванне, -ння ср., размалёўванне, -ння ср.

3) разбіранне, -ння ср.

4) разробліванне, -ння ср., пашырэнне, -ння ср.

см. разделывать 1–4

разделывать

несовер.

1) (землю) разрабляць, урабляць

2) (обрабатывать) вырабляць, урабляць

2) (обрабатывать) вырабляць

(окрашивать) афарбоўваць, размалёўваць

3) (тушу животного) разбіраць

4) (расширять) спец. разрабляць, пашыраць

5) перен. разг. даваць дыхту (чосу)

см. разделать

разделываться

разг.

1) упраўляцца

2) (сводить счёты) расквітвацца

3) страд. разрабляцца, урабляцца

вырабляцца, афарбоўвацца, размалёўвацца

пашырацца

см. разделывать 1–4

раздельно

нареч.

1) (отдельно) асобна, паасобна

раздзельна

2) (по частям, чётко) раздзельна, выразна

произнести что-либо раздельно — вымавіць што-небудзь раздзельна (выразна)

раздельнолепестные

мн. сущ. бот. раздзельнапялёсткавыя, -вых

раздельнополость

биол. раздзельнаполасць, -ці жен.

раздельнополый

раздзельнаполы

раздельность

1) асобнасць, -ці жен., паасобнасць, -ці жен.

раздзельнасць, -ці жен.

2) раздзельнасць, -ці жен., выразнасць, -ці жен.

см. раздельный 1, 2

раздельный

1) асобны, паасобны

раздзельны

2) (чёткий) раздзельны, выразны

3) юр. раздзельны

раздельный акт — раздзельны акт