Verbum

худой

I (тощий) худы

II разг.

1) (плохой, дурной) благі, кепскі, дрэнны

2) в др. знач. (дряхлый, ветхий) лядачы, лядашчы

(дырявый) дзіравы

(испорченный) сапсаваны

худой мир лучше доброй ссоры посл. — лепш благі мір, як добрая сварка

на худой конец — на благі канец

не говоря худого слова — нічога не кажучы

худородный

I (неродовитый) уст. нерадавіты, нязнатны

II (неплодородный) разг. неўрадлівы, няплодны

худородство

ср. (незнатное происхождения) уст. нерадавітасць, -ці жен., нязнатнасць, -ці жен.

худосочие

ср. разг. худасочнасць, -ці жен.

худосочный

худасочны

худощавость

хударлявасць, -ці жен.

худощавый

хударлявы

худрук

(художественный руководитель) разг. мастацкі кіраўнік

худсовет

(художественный совет) разг. мастацкі савет

худший

1) сравнит. ст. горшы

2) превосх. ст. найгоршы

в худшем случае — у (най)горшым выпадку