худой

I (тощий) худы

II разг.

1) (плохой, дурной) благі, кепскі, дрэнны

2) в др. знач. (дряхлый, ветхий) лядачы, лядашчы

(дырявый) дзіравы

(испорченный) сапсаваны

худой мир лучше доброй ссоры посл. — лепш благі мір, як добрая сварка

на худой конец — на благі канец

не говоря худого слова — нічога не кажучы

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)