Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

родич

1) (член рода) ист. родзіч, -ча муж.

2) (родственник) прост. сваяк, -ка муж., родзіч, -ча муж., радня, -ні жен.

он мне родич — ён мне сваяк (родзіч, радня)

родник

муж. прям., перен. крыніца, -цы жен.

родниковый

крынічны

роднить

несовер. в разн. знач. радніць

родниться

радніцца

родничок

I муж. анат. цемечка, -чка ср.

II муж. уменьш. (к родник) крынічка, -кі жен.

родной

родны

родной язык — родная мова

родные

мн. сущ. радня, -ні жен.

сваякі, -коў мн.

родня

жен.

1) собир. радня, -ні жен.

2) (родственник) разг. сваяк, -ка муж., радня, -ні жен.

(родственница) сваячка, -кі жен., радня, -ні жен.

родовитость

радавітасць, -ці жен.