Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хруст м.

1. хруст, род. хру́сту м.; (производимый кем-л.) хрусце́нне, -ння ср., храбусце́нне, -ння ср.;

2. храбуста́нне, -ння ср., хру́станне, -ння ср.;

3. хру́мстанне, -ння ср.; см. хрусте́ть.

хруста́лик анат., разг. хруста́лік, -ка м.

хруста́ль крышта́ль, -лю м.; хруста́ль, -лю́ м.;

го́рный хруста́ль го́рны крышта́ль (хруста́ль);

хруста́льный крышталёвы, хруста́льны.

хрусте́ть несов.

1. (издавать хруст) хрусце́ць, храбусце́ць;

2. (ломать с хрустом) храбуста́ць, хру́стаць;

3. (жевать с хрустом) хру́мстаць.

хру́стнуть сов., однокр. хру́снуць.

хрустя́щий

1. прич. які́ (што) хрусці́ць, які́ (што) храбусці́ць; які́ (што) храбуста́е, які́ (што) хру́стае, які́ (што) хру́мстае; см. хрусте́ть 1;

2. прил. хру́сткі, храбусткі́.

хрущ зоол. хрушч, род. хрушча́ м.

хруща́к зоол. хрушча́к, -ка́ м.

хрыч / ста́рый хрыч бран. стары́ хрэн (грыб);