хи́трый
1. хі́тры;
2. (мудрёный) хі́тры, мудраге́лісты;
хитрю́га разг. хітру́га, -гі м. и ж.; хітру́н, -на́ м.;
хитрю́щий, см. хитру́щий.
хит-пара́д иск. хіт-пара́д, -да м.
хихи́канье хіхі́канне, -ння ср.;
хихи́кать несов. хіхі́каць;
хихи́кнуть сов., однокр. хіхі́кнуць.
хище́ние ср., книжн. крадзе́ж, -дзяжу́ м.; раскрада́нне, -ння ср., раскра́дванне, -ння ср.
хи́щник прям., перен. драпе́жнік, -ка м.;
хи́щница прям., перен. драпе́жніца, -цы ж.;