Verbum

морг​^II (земельная мера) морг, род. мо́рга м.

морг​^III межд., разг. морг, мірг.

морганати́ческий марганаты́чны;

морганати́ческий брак марганаты́чны шлюб.

морга́ние марга́нне, -ння ср., мо́рганне, -ння ср., мірга́нне, -ння ср.

моргани́зм биол. маргані́зм, -му м.;

моргани́ст маргані́ст, -та м.;

моргани́стский маргані́сцкі.

морга́ть несов. марга́ць, мо́ргаць, мірга́ць;

моргну́ть сов., однокр. маргну́ць, мо́ргнуць, міргну́ць;

◊

гла́зом не моргну́ть во́кам не міргну́ць;

моргу́н разг. маргу́н, -на́ м.;