Verbum

хитру́щий разг. хітрэ́нны, ве́льмі хі́тры;

хи́трый

1. хі́тры;

2. (мудрёный) хі́тры, мудраге́лісты;

хитрю́га разг. хітру́га, -гі м. и ж.; хітру́н, -на́ м.;

хитрю́щий, см. хитру́щий.

хит-пара́д иск. хіт-пара́д, -да м.

хихи́канье хіхі́канне, -ння ср.;

хихи́кать несов. хіхі́каць;

хихи́кнуть сов., однокр. хіхі́кнуць.

хище́ние ср., книжн. крадзе́ж, -дзяжу́ м.; раскрада́нне, -ння ср., раскра́дванне, -ння ср.

хи́щник прям., перен. драпе́жнік, -ка м.;