Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хо́дкость хо́дкасць, -ці ж.

ходово́й в разн. знач. хадавы́;

ходово́й това́р хо́дкі (хадавы́) тава́р;

ходово́й винт хадавы́ вінт;

ходова́я систе́ма автомоби́ля хадава́я сістэ́ма аўтамабі́ля;

ходово́е выраже́ние хадавы́ вы́раз.

ходо́к

1. в разн. знач. хадо́к, -дака́ м.;

2. горн. хадні́к, -ка́ м.

ходоме́р техн. хадаме́р, -ра м.

ходу́ли мн.

1. хаду́лі, -ляў, ед. хаду́ля, -лі ж.; ды́бы, род. ды́баў, ед. ды́ба, род. ды́бы ж.;

2. перен. хаду́лі, -ляў, ед. хаду́ля, -лі ж.;

ходу́льность хаду́льнасць, -ці ж.;

ходу́льный хаду́льны;

ходу́ля хаду́ля, -лі ж.; ды́ба, род. ды́бы ж.

ходу́н разг. хаду́н, -на́ м., хадо́к, -дака́ м.;

ходуно́м ходи́ть хо́дырам хадзі́ць.

ходьба́ хада́, -ды́ ж., хадзьба́, -бы́ ж.;