Verbum

авторизо́ванный аўтарызава́ны;

авторизова́ть сов. и несов. аўтарызава́ць;

авторизова́ться несов., страд. аўтарызава́цца.

авторитари́зм полит. аўтарытары́зм, -му м.

авторита́рность аўтарыта́рнасць, -ці ж.;

авторита́рный аўтарыта́рны.

авторите́т

1. (общепризнанное значение) аўтарытэ́т, -ту м.;

име́ть авторите́т, по́льзоваться авторите́том мець аўтарытэ́т, карыста́цца аўтарытэ́там;

2. (авторитетное лицо) аўтарытэ́т, -та м.;

э́тот челове́к — авторите́т для нас гэ́ты чалаве́к — аўтарытэ́т для нас;

авторите́тно нареч. аўтарытэ́тна;

авторите́тность аўтарытэ́тнасць, -ці ж.;

авторите́тный аўтарытэ́тны;

авторите́тное лицо́ аўтарытэ́тная асо́ба.