Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

экзамену́ющийся

1. прич. які́ (што) экзамену́ецца;

2. сущ. экзаменацы́йнік, -ка м.

экза́рх ист., церк. экза́рх, -ха м.;

экзарха́т ист., церк. экзарха́т, -ту м.

экзеквату́ра дипл. экзеквату́ра, -ры ж.

экзеку́тор уст. экзеку́тар, -ра м.;

экзеку́торский экзеку́тарскі;

экзеку́ция уст. экзеку́цыя, -цыі ж.

экзе́ма мед. экзэ́ма, -мы ж.;

экземато́зный экзэмато́зны.

экземпля́р в разн. знач. экзэмпля́р, -ра м.; асо́бнік, -ка м.;

в трёх экземпля́рах у трох экзэмпля́рах (асо́бніках);

ре́дкий экземпля́р цветка́ рэ́дкі экзэмпля́р кве́ткі.