Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

цини́чный цыні́чны.

цинк цынк, род. цы́нку м.

цинки́т мин. цынкі́т, -ту м.

цинкова́ние спец. цынкава́нне, -ння ср.;

цинко́ванный цынкава́ны;

цинкова́ть несов., спец. цынкава́ць;

цинкова́ться страд. цынкава́цца.

ци́нковый цы́нкавы;

ци́нковая обма́нка мин. цы́нкавая падма́нка.

цинко́граф цынко́граф, -фа м.;

цинкографи́ческий цынкаграфі́чны;