Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хмели́ть несов., разг. п’яні́ць.

хмельI бот. хмель, род. хме́лю м.

хмельII м. (состояние опьянения) ап’яне́нне, -ння ср., п’я́насць, -ці ж.; хмель, род. хме́лю м.;

под хме́лем пад ча́ркай, падвы́піўшы, на падпі́тку.

хме́льник хмяльні́к, род. хмельніка́ м.

Хмельни́цкая о́бласть Хмяльні́цкая во́бласць.

хмельни́цкий хмяльні́цкі.

Хмельни́цкий г. Хмяльні́цкі, -кага м.

хмельно́е ср., сущ., разг. мо́цны напо́й;

хмельной

1. (пьяный) п’я́ны, ап’яне́лы;

хмельны́е ре́чи п’я́ная гаво́рка;

2. (опьяняющий) хме́льны;

хмельны́е напи́тки хме́льныя напо́і.

хму́рить несов. хму́рыць; насу́пліваць;