Verbum

хитроу́мие ср. хі́трасць, -ці ж.; хітраму́драсць, -ці ж.;

хитроу́мный хі́тры; хітраму́дры;

хитроу́мный челове́к хі́тры чалаве́к;

хитроу́мные за́мыслы хі́трыя (хітраму́дрыя) заду́мы;

хитру́щий разг. хітрэ́нны, ве́льмі хі́тры;

хи́трый

1. хі́тры;

2. (мудрёный) хі́тры, мудраге́лісты;

хитрю́га разг. хітру́га, -гі м. и ж.; хітру́н, -на́ м.;

хитрю́щий, см. хитру́щий.

хит-пара́д иск. хіт-пара́д, -да м.