Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

экспеди́тор экспеды́тар, -ра м.;

экспеди́торский экспеды́тарскі;

экспеди́торша разг. экспеды́тарка, -кі ж.;

экспедицио́нный в разн. знач. экспедыцы́йны;

экспедицио́нный ко́рпус экспедыцы́йны ко́рпус;

экспедицио́нные войска́ экспедыцы́йныя во́йскі;

экспедицио́нная пое́здка экспедыцы́йная пае́здка;

обсле́довать экспедицио́нным путём абсле́даваць экспедыцы́йным шля́хам.

экспеди́ция ж.

1. (действие) экспеды́цыя, -цыі ж., экспедзі́раванне, -ння ср.;

2. в др. знач. экспеды́цыя, -цыі ж.;

археологи́ческая экспеди́ция археалагі́чная экспеды́цыя;

спаса́тельная экспеди́ция выратава́льная экспеды́цыя;

кара́тельная экспеди́ция ка́рная экспеды́цыя.

экспериме́нт прям., перен. эксперыме́нт, -ту м.;

результа́ты экспериме́нта вы́нікі эксперыме́нту;

эксперимента́льный в разн. знач. эксперымента́льны;

эксперимента́льные мастерски́е эксперымента́льныя майстэ́рні;

эксперимента́льный ме́тод эксперымента́льны ме́тад;

эксперимента́льная медици́на эксперымента́льная медыцы́на;

эксперимента́льный образе́ц эксперымента́льны ўзор;

эксперимента́тор эксперымента́тар, -ра м.;

эксперимента́торский эксперымента́тарскі;

эксперимента́торство эксперымента́тарства, -ва ср.;