межева́ние межава́нне, -ння
Verbum
анлайнавы слоўнікмежева́ть
межева́ться
межеви́к межаві́к, -ка́
межево́й
1. межавы́;
2. (землемерный) межавы́, камо́рніцкі;
межевщик межаві́к, -ка́
меже́нный ме́жанны;
меже́нь
межеу́мок
1. (о предмете, который не может быть отнесён к какому-л. определённому сорту, разряду
пря́жа-межеу́мок
нали́м-межеу́мок мянту́з сярэ́дняй велічыні́;
ба́рка-межеу́мок ба́рка сярэ́дніх паме́раў, ба́рка-недаме́рак;
челове́к-межеу́мок (среднего роста) чалаве́к сярэ́дняга ро́сту, чалаве́к-недаро́стак;
икра́-межеу́мок ікра́ сярэ́дняга засо́лу;
лоша́к-межеу́мок лаша́к-вы́радак;
быть в межеу́мках быць ні тым, ні сім;
оста́ться в межеу́мках тра́піць ні туды́, ні сюды́;
2. (недалёкий человек)
межеу́мочный сярэ́дняга гату́нку (велічыні́, ро́сту і да таго́ падо́бнае); (промежуточный) праме́жкавы;