Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

метиса́ция метыса́цыя, -цыі ж.;

мети́ска меты́ска, -кі ж.

ме́титьI несов. (ставить знак, метку) ме́ціць, зна́чыць.

ме́титьII несов.

1. (целить) цэ́ліць, ме́ціць, ме́рыцца;

2. (на кого, что, в кого, что — иметь в виду, намекать) разг. мець на ўва́зе (каго, што); намяка́ць (на каго, што);

3. (во что — стремиться стать кем-л.) разг. ме́рыцца, цаля́ць, нацэ́львацца;

4. (намереваться) уст. мець наме́р, збіра́цца; (рассчитывать) разлі́чваць; спадзява́цца.

ме́титьсяI страд. ме́ціцца, зна́чыцца.

ме́титьсяII (целиться) цэ́ліцца, ме́ціцца, ме́рыцца.

ме́тка ж.

1. (действие) ме́чанне, -ння ср., зна́чанне, -ння ср.;

ме́тка платко́в ме́чанне (зна́чанне) ху́стак;

2. (знак, значок) ме́тка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.

ме́ткий

1. ме́ткі, тра́пны;

ме́ткий вы́стрел ме́ткі (тра́пны) стрэл;

2. перен. тра́пны, уда́лы;

ме́ткий отве́т тра́пны (уда́лы) адка́з;

ме́тко нареч.

1. ме́тка, тра́пна;

2. перен. тра́пна, уда́ла;

ме́ткость

1. ме́ткасць, -ці ж., тра́пнасць, -ці ж.;

2. перен. тра́пнасць, -ці ж., уда́ласць, -ці ж.