Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

худо́йII разг.

1. (плохой, дурной) благі́, ке́пскі, дрэ́нны;

2. в др. знач. (дряхлый, ветхий) ляда́чы, ляда́шчы; (дырявый) дзіра́вы; (испорченный) сапсава́ны;

худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры посл. ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца; ле́пей драўля́ная зго́да, чы́мся залата́я сва́рка; святы́ спако́ю, ле́пей з табо́ю.

худоро́дныйI (неродовитый) уст. нерадаві́ты, нязна́тны.

худоро́дныйII (неплодородный) разг. неўрадлі́вы, няпло́дны.

худоро́дство ср. (незнатность происхождения) уст. нерадаві́тасць, -ці ж., нязна́тнасць, -ці ж.

худосо́чие ср., разг. худасо́чнасць, -ці ж.;

худосо́чный худасо́чны.

худоща́вость хударля́васць, -ці ж.;

худоща́вый хударля́вы.

худру́к (худо́жественный руководи́тель) разг. маста́цкі кіраўні́к.

худсове́т (худо́жественный сове́т) разг. маста́цкі саве́т.