Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozdziawiać

незак. разяўляць

rozdziawić

зак. разявіць;

rozdziawić gębę вульг. разявіць зяпу

rozdzielacz

м.

1. размеркавальнік;

2. сепаратар

rozdzielać

незак.

1. дзяліць, раз’ядноўваць;

rozdzielać partie — раз’ядноўваць партыі;

2. разлучаць;

rozdzielać męża z żoną — разлучаць мужа з жонкай;

3. размяркоўваць;

rozdzielać dochody — размяркоўваць даходы

rozdzielca

м. раздатчык

rozdzielczy

rozdzielcz|y

1. раздатачны;

punkt ~y — раздатачны пункт;

2. размеркавальны;

tablica ~a — эл. размеркавальны пульт

rozdzielić

зак.

1. раздзяліць, раз’яднаць;

2. разлучыць;

3. размеркаваць

rozdzielnik

м.

1. размеркавальнік;

2. разнарадка;

3. норма размеркавання

rozdzielnopłatkowe

мн. бат. раздзельнапялёсткавыя

rozdzielnopłciowe

мн. біял. раздзельнаполыя