Verbum

haratać się

незак. разм. біцца; калечыць адно аднаго

haratanina

ж. разм. бойка; валтузня, калатнеча, калатніна

haratnąć

зак. разм. разбіць, пашкодзіць, размажджэрыць, пакоцаць;

haratnąć kogo nożem — парнуць (разануць) каго нажом

harbuz

м. уст. кавун;

dostać ~a — атрымаць гарбуза; атрымаць адмову пры сватаўстве;

гл. arbuz

harc, ~u

м.

1. гіст. паядынак перад боем; сутычка; бойка;

2. ~e мн. свавольства, задзірыстасць

harcerski

гарцэрскі;

chusta ~a — гарцэрскі гальштук

harcerstwo

н. гарцэрства (дзіцячая арганізацыя ў Польшчы);

zapisać się do ~a — запісацца ў гарцэры

harcerz

м.

1. гарцэр;

2. гіст. вершнік

harcować

незак.

1. гарэзіць; сваволіць;

2. (на кані) гарцаваць

hardość

ж.

1. непакорнасць, непаслухмянасць;

2. фанабэрыстасць, ганарыстасць, напышлівасць