Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

falsyfikator

м. фальсіфікатар; падробнік

falsyfikować

незак. фальсіфікаваць, падрабляць

falujący

falując|y

1. які хвалюецца (калышацца);

2. хвалісты;

~e włosy — хвалістыя валасы

fałd, ~u

м.

1. гл. falda przysiadywać ~ów — праседжваць штаны за працай; уседліва працаваць;

2. геал. складка;

fałd skalny — горная складка

fałda

fałd|a

ж. складка, згіб; фалда; маршчына, зморшчына, зморшчка, маршчак;

głęboka ~a — глыбокая складка;

~y kurtyny — фалды заслоны

fałdować

незак. збіраць у зборкі, рабіць складкі

fałdowany

fałdowan|y

у складку;

spódnica ~a — спадніца ў складку

fałdowy

fałdow|y

складкаваты;

góry ~e — складкаватыя горы

fałdzisty

у зборкі; са зборкамі

fałsz, ~u

м.

1. мана, няпраўда, фальш, фальшывасць, хлусня;

zadać komu fałsz — выявіць чыю фальшывасць; абвінаваціць каго ў хлусні;

2. муз. фальш; фальшывы гук;

wpadać w fałsz — фальшывіць