Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.

rozczulać

незак. расчульваць; кранаць

rozczulać się

незак. расчульвацца; кранацца

rozczulenie

н. расчуленасць, расчуленне

rozczulić

зак. расчуліць; крануць

rozczulić się

зак. расчуліцца; крануцца

rozczyn, ~u

м. рошчына

rozczyniać

незак. рашчыняць

rozczytać się

зак. зачытацца

rozczytywać się

незак. зачытвацца;

rozczytywać się w poezji Mickiewicza — зачытвацца паэзіяй Міцкевіча; зачытвацца Міцкевічам

rozdać

зак. раздаць