Verbum

cios, ~u

м.

1. удар;

zadać cios — нанесці ўдар;

odbić cios — парыраваць удар; адбіць удар;

2. буд. чэсаны камень;

3. ~y мн. біўні (слана, маманта)

ciosać

незак. часаць; абчэсваць; склюдаваць;

ciosać komu kołki na głowie — дакучаць каму; залезці на галаву каму

ciosany

вычасаны; чэсаны; высечаны;

ciosany z marmuru — высечаны з мармуру;

z gruba ciosany — грубы; нязграбны; няскладны

ciota

м.

1. павеліч. цётка;

2. вядзьмарка;

3. разм. гомасексуаліст; гомік

cioteczny

дваюрадны; стрыечны;

cioteczny brat — стрыечны брат

ciotka

ж. цётка

ciotuchna

ж. ласк. цётачка; цётухна

cis, ~a/~u

м. бат. ціс (Taxus L.)

cisak

м. гняды конь

cisawy

цёмнагняды; гняды