Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

radiotelegrafista

м. радыётэлеграфіст

radiotelegram, ~u

м. радыётэлеграма

radiowęzel

м. радыёвузел

radiowóz, ~ozu

radiow|óz

м. машына з радыёўстаноўкай

radiowy

radiow|y

які адносіцца да радыё;

audycja ~a — радыёперадача;

fala ~a — радыёхваля;

maszt ~y — радыёмачта;

słuchawki ~e — радыёнавушнікі;

nawoływania ~e — радыёпераклічка;

sieć ~a — радыёсетка;

komentator ~y — радыёкаментатар;

koncert ~y — радыёканцэрт;

pismo ~e — радыёчасопіс;

sygnał ~y — радыёсігнал

radlica

ж. с.-г. сашнік; лямеш

radlić

незак. пераворваць

radło

н. плужок, акучнік, сошка

radny

1. разм. кемлівы; спрактыкаваны;

2. дэпутат;

3. член (сябра) рады; дарадца

Radom

м. г. Радам