cięgi
cięg|i
мн. лупцоўка; пабоі;
dostać cięgi — быць пабітым; пацярпець паражэнне (паразу)
cięty
cięt|y
1. сечаны; рэзаны;
2. колкі; з’едлівы; востры
~e pióro — вострае пяро;
~a odpowiedź — дасціпны (трапны) адказ;
być ~ym na kogo — мець зуб на каго;
rana ~a — сечаная рана;
~e bańki мед. банькі
ciężar, ~u
м.
1. вага;
ciężar właściwy фіз. удзельная вага;
ciężar cząsteczkowy — малекулярная вага;
2. цяжар; груз;
złożyć z siebie ciężar — вызваліцца ад абавязку;
podnoszenie ~ów спарт. цяжкая атлетыка;
ciężar spadł mi z serca — камень з душы зваліўся;
być dla kogo ~em — быць цяжарам для каго; быць у цяжар каму