Verbum

ciągnąć się

незак. цягнуцца;

lejce ~ęły się po ziemi — лейцы цягнуліся па зямлі

ciągnienie

н. розыгрыш; тыраж;

ciągnienie loterii — розыгрыш латарэі

ciągnik

м. цягач; трактар

ciągotki

мн. разм.

1. цяга;

2. схільнасці; памкненні;

3. ламота; дрыжыкі

ciągoty

мн.; гл. ciągotki

ciąża

ж. цяжарнасць;

zajść w ~ę — зацяжарыць

ciążek

м.

1. гірка; гіра;

2. ~ki мн. спарт. гантэлі

ciążenie

н.

1. фіз. прыцяжэнне;

prawo powszechnego ~a — закон сусветнага прыцяжэння;

2. прыцягненне; цяга

ciążyć

незак.

1. рабіцца цяжкім;

~y mi głowa — галава стала цяжкой; мяне хіліць да сну;

~ą powieki — зліпаюцца павекі;

2. гнясці; прыгнятаць;

tajemnica mu ~y — яго гняце таямніца;

~y na nim obowiązek (odpowiedzialność) — на ім ляжыць абавязак (адказнасць);

~yć komu — быць цяжарам каму

cicerone

м. або м. нескл. [cziczerone] кніжн. гід, праважаты; чычэроне; экскурсавод