Verbum

rodzajnik

м. грам. артыкль;

rodzajnik określony (nieokreślony) — пэўны (няпэўны) артыкль

rodzajowy

бытавы; жанравы;

scena ~a — жанравая сцэна;

powieść ~a — бытавы раман

rodzenie

н. нараджэнне

rodzeństwo

н. браты і сёстры;

czy masz jakieś rodzeństwo? — ці ёсць у цябе браты ці сёстры?

rodzice

мн. бацькі

rodzicielski

уст. бацькаўскі; бацькоўскі; бацькаў;

komitet rodzicielski — бацькоўскі камітэт

rodzić

незак.

1. радзіць, раджаць; нараджаць;

2. прыносіць плён; даваць ураджай;

3. перан. параджаць; ствараць

rodzić się

незак. радзіцца; нараджацца

rodzimy

1. айчынны; родны;

rodzimy użytkownik języka — носьбіт мовы;

2. самародны

rodzina

ж. сям’я;

głowa ~y — галава сям’і