egzamin, ~u
м. экзамен, іспыт;
egzamin ustny (pisemny) — вусны (пісьмовы) экзамен;
egzamin dojrzałości — экзамен за курс сярэдняй школы;
egzamin wstępny (końcowy) — уступны (выпускны) экзамен;
egzamin poprawkowy — пераздача;
egzamin na prawo jazdy — экзамен на вадзіцельскія правы;
egzamin z matematyki — экзамен па матэматыцы;
zdawać (składać) egzamin — здаваць экзамен;
ściąć się na ~ie разм. зрэзацца (праваліцца) на экзамене
egzaminator
м. экзаменатар;
egzaminator z języka polskiego — экзаменатар па польскай мове
egzaminować
незак. экзаменаваць; egzaminować kogo z czego экзаменаваць каго па чым
egzekucja
ж. юр.
1. выкананне прысуду;
2. прымусовае спагнанне (пазык, падаткаў);
3. смяротнае пакаранне
egzekucyjny
egzekucyjn|y
юр. выканаўчы;
władza ~a — выканаўчая ўлада;
tytuł ~y — выканаўчы ліст;
pluton ~y — карны атрад
egzekutor
м. юр. выканаўца (судовага прысуду); судовы выканаўца
egzekutywa
ж. юр.
1. выканаўчая ўлада; выканаўчы орган;
2. уст. выкананне
egzekwie
н. рэл. паніхіда; памінальная імша