Verbum

tlen, ~u

м. хім. кісларод

tlenek, ~ku

м. хім. вокісел, вокіс;

~ek węgla — вокіс вугляроду

tlenić

незак. пазбаўляць колеру; абясколерваць (валасы); выбельваць

tlenie

н. гніенне, разлажэнне

tleniony

пазбаўлены колеру; абясколераны;

~a blondynka — фарбаваная бландынка

tlenowy

1. кіслародны;

2. аэробны

tlić

незак. уст.; гл. tlić się

tłamsić

незак.

1. камечыць;

2. разм. душыць; ціснуць; сціскаць; заціскаць;

tłamsić w sobie żal — стрымліваць у сабе жаль

tło

н.

1. фон; тло;

tło obrazu — фон карціны;

na tle zabudowań — на фоне будынкаў;

na niebieskim tle — на блакітным фоне;

2. глеба; аснова;

konflikt na tle religijnym — канфлікт на рэлігійнай глебе;

3. аснова;

tło tkaniny тэкст. аснова тканіны

tłoczek

м.

1. поршань;

2. муз., палігр. пістон;

3. прэс (у кулямёце)