ryjek
м.
1. лычык, рыльца;
2. хабаток (у насякомых)
ryk, ~u
1. рык;
2. шум; крык
Ryki
мн. г. Рыкі
ryknąć
зак. зарыкаць, зараўці
rykoszet, ~u
м. рыкашэт
ryksza
ж. рыкша
rylec
м. разец
rym, ~u
м. літ. рыфма;
rym męski — мужчынская рыфма;
rym żeński — жаночая рыфма;
do ~u — у рыфму
rymarstwo
н. рымарская вытворчасць
rymarz
м. рымар