Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

huk, ~u

м.

1. гул, грукат, грук, рокат;

z ~iem — з грукатам;

2. шум, шуміха; крык;

3. разм. куча, маса, процьма, безліч;

huk roboty — куча працы;

huk pieniędzy — процьма грошай

hukać

незак.

1. грукатаць, грымець;

2. na kogoкрычаць на каго;

3. гукаць;

4. вухкаць (пра птушак)

hukanie

н. гіканне

huknąć

hukną|ć

зак.

1. загрымець, грымнуць;

~ł strzał — грымнуў стрэл;

2. na kogo крыкнуць, прыкрыкнуць;

3. грукнуць; грымнуць; ударыць;

4. гукнуць;

5. вухнуць (пра птушак)

hulać

незак. п’янстваваць, гуляць

hulajnoga

ж. самакат

hulaka

ж. гуляка

hulanka

ж. гулянка, папойка

hulaszczy

разгульны; распусны

hulatyka

ж. папойка, п’янка