Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Hucuł

м. гуцул

Hucułka

ж. гуцулка

huczeć

hucz|eć

незак. гусці, шумець;

w piecyku wesoło ~y ogień — у печы весела гудзе агонь;

w głowie ~y — у галаве шуміць

huczek

м.

1. шумок;

2. заваруха, шуміха

hucznie

шумна

huczny

huczn|y

шумны; гучны;

~e wesele — шумнае вяселле;

~y śmiech — гучны смех

huf, ~u

м. уст. войска

hufcowy

начальнік атрада (гарцэраў)

hufiec

м. атрад

hufnal

м. вухналь (падкоўны цвік)