honor, ~u
м.
1. гонар;
słowo ~u — слова гонару;
sprawa ~u — справа гонару;
kwestia ~u — пытанне гонару;
wyjść z ~em — выйсці з гонарам;
2. ~y мн. ушанаванне, пашана, павага;
oddawać honor wojskowe — аддаваць вайсковую пашану; салютаваць;
3. ~y мн. карц. фігуры;
czynić (robić) ~y domu — прымаць гасцей (у якасці гаспадара, гаспадыні)
honorarium
н. ганарар;
honorarium autorskie — аўтарскі ганарар
honoris :
honoris causa [honoris kauza] нескл. ганаровы;
doktor honoris — ганаровы доктар
honorować
незак.
1. kogoаддаваць пашану, ушаноўваць каго;
2. co аплачваць што;
honorować czek (pracę, wydatki) — аплачваць чэк (працу, выдаткі)
honorowy
honorow|y
1. ганаровы, пачэсны;
~e miejsce — ганаровае месца;
kompania ~a — рота ганаровай варты; ганаровая варта;
runda ~a спарт. круг пашаны;
2. бясплатны; які не аплачваецца;
praca ~a — бясплатная праца