Verbum

Ryga

ж. г. Рыга

rygiel

м. засаўка, завала

ryglować

незак. засоўваць

rygor, ~u

м. дысцыпліна; строгі парадак;

trzymać w ~ze — трымаць у паслухмянасці;

pod ~em — пад пагрозаю

rygorysta

м. рыгарыст

rygorystyczny

рыгарыстычны

rygoryzm, ~u

м. рыгарызм

ryj

м.

1. лыч;

2. груб. морда; рыла

ryjek

м.

1. лычык, рыльца;

2. хабаток (у насякомых)

ryk, ~u

м.

1. рык;

2. шум; крык