rusztowanie
н.
1. рыштаванне;
2. уст. эшафот
ruszyć
зак.
1. крануць, зачапіць;
2. паварушыць;
nie ~ył palcem — пальцам не паварухнуў;
3. рушыць, крануцца з месца;
pociąg ~ył — цягнік рушыў;
lody ~yły — лёд рушыў;
fabryka ~yła — завод уступіў у строй;
ani ruszyć! — ні з месца!
ruszyć się
зак. рушыцца, крануцца, паварушыцца