Verbum

rabuś

м. рабаўнік, грабежнік; разбойнік

rachityczny

рахітычны

rachityk

м. рахітык

rachityzm, ~u

м. мед. рахіт

rachmistrz

м. рахункавод

rachować

незак.

1. лічыць;

2. спадзявацца на каго

rachować się

незак. разлічвацца

rachuba

rachub|a

ж.

1. лік, лічэнне;

stracić ~ę czasu — згубіць лік часу;

2. разлік;

to nie wchodzi w ~ę — гэта не бярэцца пад увагу;

wszystkie ~y zawiodły — усе разлікі аказаліся памылковымі

rachunek, ~ku

rachun|ek

м.

1. рахунак;

~ek bieżący — бягучы рахунак;

~ek otwarty — адкрыты рахунак;

~ek rozliczeniowo-oszczędnościowy — разлікова-ашчадны рахунак;

~ek sprzedaży — рахунак рэалізацыі;

otworzyć (zamknąć) ~ek — адкрыць (закрыць) рахунак;

2. кошт;

na własny ~ek — на свой кошт;

3. мат. вылічэнне;

~ek całkowy — інтэгральнае вылічэнне;

~ek różniczkowy — дыферэнцыяльнае вылічэнне

rachunkowość

ж. рахункаводства, бухгалтэрыя