Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aeinoruy.
abcfklmnrsśtz

huczek

м.

1. шумок;

2. заваруха, шуміха

hucznie

шумна

huczny

huczn|y

шумны; гучны;

~e wesele — шумнае вяселле;

~y śmiech — гучны смех

huf, ~u

м. уст. войска

hufcowy

начальнік атрада (гарцэраў)

hufiec

м. атрад

hufnal

м. вухналь (падкоўны цвік)

huk, ~u

м.

1. гул, грукат, грук, рокат;

z ~iem — з грукатам;

2. шум, шуміха; крык;

3. разм. куча, маса, процьма, безліч;

huk roboty — куча працы;

huk pieniędzy — процьма грошай

hukać

незак.

1. грукатаць, грымець;

2. na kogoкрычаць на каго;

3. гукаць;

4. вухкаць (пра птушак)

hukanie

н. гіканне