Verbum

epika

ж. [epika] эпіка

epikureizm, ~u

м. эпікурэізм

epikurejczyk

м. эпікурэец

epilepsja

ж. эпілепсія

epileptyczny

эпілептычны

epilog, ~u

м.

1. эпілог;

2. перан. завяршэнне; канец;

epilog sprawy — канец справы

episkopat, ~u

м. епіскапства; епіскапат

epistoła

ж.

1. пасланне, пісьмо; эпістала;

2. чытанне апостальскіх пасланняў (частка набажэнства)

epitafium

н. эпітафія

epitet, ~u

м.

1. эпітэт;

epitet stały (zdobniczy) — пастаянны (метафарычны) эпітэт;

2. звычайна мн.~y — лаянка; непрыстойныя (лаянкавыя) словы;

soczyste (niewybredne) ~y — сакавітая (брудная) лаянка;

obrzucić kogo ~ami — аблаяць каго; асыпаць лаянкай каго