Verbum

razić

незак.

1. паражаць, біць;

2. перан. рэзаць; рабіць непрыемнае ўражанне;

jego głos razić ucho — яго голас рэжа слых;

to razić oko — гэта рэжа вока;

~ł otoczenie swoim zachowaniem — ён рабіў непрыемнае ўражанне на навакольных сваімі паводзінамі

razowiec

м. жытні (аржаны) хлеб

razowy

жытні, аржаны;

mąka ~a — мука буйнога памолу

raźnie

жвава, рэзва; шпарка

raźny

жвавы, рэзвы; шпаркі

rażący

1. яркі, надзвычайны;

~e podobieństwo — яркае (надзвычайнае) падабенства;

2. пранізлівы, прарэзлівы;

3. рэзкі (пра гукі); асляпляльна (пра колеры);

~e śwatło — асляпляльнае святло

rażenie

н. паражэнне;

środki masowego ~a — сродкі масавага паражэння

rąbać

незак. секчы, сячы;

gdzie drwa ~ią, tam wióry lecą прык. лес сякуць – трэскі лятуць

rąbanie

н.

1. сячэнне;

2. рубка

rąbanina

ж. сеча, разня