Verbum

rozweselić się

зак. развесяліцца

rozwiać

зак. развеяць;

rozwiać wątpliwości — развеяць сумненне;

rozwiać podejrzenia — развеяць падазрэнні;

rozwiać na cztery wiatry — пусціць на вецер; пусціць па ветры

rozwiać się

rozwia|ć się

зак. развеяцца;

nadzieje się ~ły — надзеі развеяліся (зніклі)

rozwiązać

зак.

1. развязаць;

2. расфарміраваць, распусціць;

rozwiązać organizację — распусціць (забараніць) арганізацыю;

3. рашыць;

rozwiązać zadanie — рашыць задачу;

4. разарваць, парваць;

rozwiązać umowę — разарваць умову;

rozwiązać małżeństwo — парваць сямейныя адносіны

rozwiązalny

вырашальны

rozwiązanie

н.

1. рашэнне;

rozwiązanie od ręki — хуткае рашэнне;

2. развязка;

3. расфарміраванне, роспуск

rozwiązłość

ж. распуста, распуснасць, разбэшчанасць

rozwiązły

распусны, разбэшчаны

rozwiązywać

незак.

1. развязваць;

2. расфарміроўваць, распускаць;

3. рашаць

rozwichrzony

rozwichrzon|y

раскудлачаны;

włosy ~e — раскудлачаныя валасы;

charakter ~y перан. неўраўнаважаны характар