Verbum

tarcza

ж.

1. дыск, круг;

tarcza sygnalowa чыг. сігнальны дыск;

tarcza słoneczna — сонечны дыск;

tarcza zegara — цыферблат;

tarcza szlifierska — шліфавальны (тачыльны) круг;

2. тэх. шчыт;

3. вайск. мішэнь;

4. вайск., гіст. шчыт; тарча

tarczowy

1. шчытавы;

2. дыскавы;

hamulec ~y — дыскавы тормаз;

piła ~a — дыскавая піла

tarczyca

ж.

1. анат. шчытападобная залоза; тарковіца;

2. бат. шлемнік (Scutellaria L.)

targ, ~u

м.

1. рынак; базар; кірмаш; торг;

jechać na targ — ехаць на кірмаш (базар);

2. гандаль; торг;

dobić ~u — старгавацца;

3. ~i мн. кірмаш;

targ krajowe — нацыянальны кірмаш;

targ międzynarodowe — міжнародны кірмаш;

4. выручка; прыбытак; утаргоўка;

targ publiczny уст. аўкцыён;

krakowskim ~iem — з узаемнымі ўступкамі

targać

незак.

1. торгаць, тузаць;

~ć za włosy — тузаць (цягаць) за валасы;

2. перан. таптаць, парушаць;

~ć prawa — таптаць (парушаць) правы;

rozpacz nim targać — ён у роспачы (адчаі);

~ć nerwy — матаць (вымотваць) нервы

targać się

незак.

1. рабіць замах;

targać się na własne życie — замахвацца на ўласнае жыццё;

2. тузацца; цягаць (тузаць) адно аднаго

targnąć

зак. таргануць; рвануць; тузануць

targnąć się

зак. зрабіць замах;

targnąć się na własne życie — замахнуцца на сваё жыццё

targnięcie się

н. замах

targować

незак.

1. гандляваць;

2. таргаваць, прыцэньвацца