Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozwalcowanie

н. тэх. развальцоўка

rozwalić

зак.

1. разваліць, разбурыць (дом);

2. раскалоць (пень)

rozwalić się

rozwali|ć się

зак.

1. разваліцца, разбурыцца, раскідацца;

dom się ~ł — дом разбурыўся;

2. разм. вульг. разваліцца, рассесціся;

~ć się na fotelu — разваліцца ў крэсле

rozwaliny

уст. руіны, разваліны

rozwalniający

rozwalniając|y

слабіцельны;

środki ~e мед. слабіцельныя сродкі

rozwałkonić się

зак. разм. разленавацца, распусціцца

rozwałkować

зак.

1. раскачаць;

2. перан. размазаць

rozwałkowywać

незак.

1. раскочваць;

2. перан. размазваць

rozwarcie

н.

1. раскрыццё;

2. росчын (акна, дзвярэй і да т.п.);

3. ростул (нажніц, цыркуля і да т.п.)

rozwarstwiać

незак. расслойваць, распластоўваць