Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozstaj, ~u

м. часцей мн.~е — ростань, раздарожжа; скрыжаванне;

na ~u (~ach) dróg — на ростанях (на раздарожжы)

rozstajny

rozstajn|y

: ~e drogi — ростань; раздарожжа; крыжавыя дарогі

rozstanie

н. расставанне

rozstaw, ~u

м. спец. адлегласць;

rozstaw osi — колавая база; міжвосевая адлегласць

rozstawać się

незак. расставацца

rozstawiać

незак. расстаўляць

rozstawić

зак. расставіць

rozstawienie

н. расстаноўка

rozstawny

раскладны, рассоўны

rozstąpić się

зак. расступіцца