Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.

rozpłodnik

м. племянны жарабец; (пра быка) бугай

rozpłodowy

rozpłodow|y

племянны;

kłacz ~a — племянная кабыла

rozpłodzić

зак. распладзіць

rozpłodzić się

зак. распладзіцца

rozpłomieniać

незак. распальваць; запальваць

rozpłomieniać się

незак. палаць; запальвацца

rozpłomienić

зак. запаліць; распаліць

rozpłomienić się

зак. загарэцца, запалаць

rozpłomienienie

н. запальванне; загаранне

rozpłód, ~odu

rozpł|ód

м.

1. развядзенне; гадоўля;

2. прыплод