Verbum

celować

I незак.

цэліцца; меціць; лучаць;

celować do kogo/czego — цэліцца ў каго/што;

celować w nieprzyjaciela — меціць ў ворага

II незак.

вылучацца; выдавацца;

celować w nauce — вылучацца ў вучобе

celowanie

I celowani|e

н.

1. наводка;

~e bezpośrednie — прамая наводка;

2. прыцэльванне;

odległość ~a — прыцэльная адлегласць

II н.

[вялікі] поспех

celownica

ж.

1. візірная прылада;

2. дыёптр

celowniczy

1. прыцэльны;

2. ~y м. вайск. наводчык

celownik

м.

1. грам. давальны склон;

2. вайск. прыцэл; цэлік;

3. спарт. лінія фінішу

celowo

наўмысна; свядома; знарок;

celowo pominąć — наўмысна прамінуць

celowość

ж. мэтазгоднасць;

celowość zarządzeń — мэтазгоднасць распараджэнняў

celowy

celow|y

1. наўмысны; свядомы;

2. мэтавы;

jest ~e — мэтазгодна

celta

ж. палатачная тканіна; брызент

celujący

выдатны; вельмі добры; надзвычай добры