Verbum

tułaczka

ж.

1. бадзянне, блуканне;

2. бадзяга (жанчына)

tułaczy

бадзяжны; беспрытульны

tułać się

незак. блукаць, бадзяцца; вандраваць

tułowiowy

які адносіцца да тулава

tułów, ~owia/~owiu

м. тулава

tum, ~u

м. кафедральны сабор

tumak

м.

1. заал. лясная куніца (Martes martes L.);

2. ~i мн. куніца (футра)

tuman

м.

1. ~u — туман;

tuman kurzu — воблака пылу;

2. разм. дурань, дурны

tumanić

незак. падманваць, ашукваць; пускаць пыл у вочы; марочыць (тлуміць; дурыць) галаву

tumanieć

незак. дурнець