Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.

rozkroić

зак. разрэзаць; раскроіць

rozkrok, ~u

м.: stanąć w ~u спарт. а) паставіць ногі на шырыню плячэй;

расставіць ногі

rozkruszyć

зак. раскрышыць

rozkrwawić

зак. разбіць да крыві;

rozkrwawić czoło — разбіць лоб да крыві

rozkrzewiać

незак. разводзіць, разгадоўваць

rozkrzewiać się

rozkrzewia|ć się

незак.

1. разрастацца;

porzeczki się ~ją — парэчкі разрастаюцца;

2. распаўсюджвацца

rozkrzewić

зак. развесці, разгадаваць

rozkrzewić się

зак.

1. разрасціся (пра расліны);

2. распаўсюдзіцца

rozkrzyczeć się

зак. раскрычацца

rozkrzyżować

зак. распасцерці;

rozkrzyżować ręce — распасцерці рукі