Verbum

rozkojarzony

мед., псіх. дысацыяваны; рассеяны

rozkolportować

зак. распаўсюдзіць

rozkołysać

зак. раскалыхаць

rozkołysać się

зак. раскалыхацца

rozkop, ~u

м.

1. раскапанае месца; раскоп;

ulica pełna ~ów — на вуліцы шмат раскопаў;

2. ~y мн. раскопкі; раскопы

rozkopać

зак.

1. раскапаць;

2. скінуць (коўдру)

rozkopać się

зак. раскрыцца (скінуць з сябе коўдру)

rozkopywać

незак. раскопваць; разграбаць

rozkorkować

зак.; гл. odkorkować

rozkorzenić się

зак. укараніцца; пусціць карані