Verbum

rozjemstwo

н. арбітраж

rozjeżdżać się

незак. раз’язджацца

rozjuczać

незак. разуючваць

rozjuszony

раз’юшаны

rozjuszyć

зак. раз’юшыць

rozkaprysić się

зак. раскапрызіцца

rozkarmiać

незак. раскормліваць

rozkaz, ~u

м. загад;

dowódca wydał rozkaz — камандзір аддаў загад;

złamać rozkaz — парушыць загад;

rozkaz na piśmie — пісьмовы загад;

mieć kogo na ~y — мець каго ў сваім распараджэнні;

z ~u — па загадзе;

rozkaz ! (wedle ~u!) уст. вайск. так!

rozkazać

зак. загадаць

rozkazodawca

м. асоба, якая аддае загад (распараджэнне)