trwałość
ж.
1. трываласць, моцнасць;
2. устойлівасць;
trwałość zasad — устойлівасць прынцыпаў
trwały
trwał|y
1. трывалы, моцны;
2. устойлівы; працяглы;
~y koler — устойлівы колер;
rośliny ~e — шматгадовыя расліны;
~a ondulacja — перманентная завіўка;
na ~e — назаўсёды
trwoga
trwog|a
ж.
1. трывога, неспакой, непакой, страх;
drżeć z ~i — дрыжаць ад страху;
2. трывога;
uderzyć (trąbić) na ~ę — падняць (біць) трывогу
trwonić
незак. мантачыць, марнатравіць, раскідвацца
trwożliwie
кніжн. трывожна, баязліва, пужліва, палахліва
trwożliwość
ж. кніжн. трывожнасць, баязлівасць, пужлівасць, палахлівасць
trwożliwy
кніжн. трывожны, баязлівы, пужлівы, палахлівы
trwożnie
кніжн. трывожна, неспакойна
trwożny
trwożn|y
кніжн. трывожны, неспакойны, баязлівы, пужлівы, палахлівы;
~e słowa — трывожныя словы